Teatr dla Dzieci

Poznajcie Zygusia. Jest głęboko przekonany o swojej wyjątkowości, gdy tymczasem, no cóż… w wątłym ciele słaby duch… Zyguś to niejadek, który nie lubi się ruszać. Najchętniej całe dnie spędzałby przed ekranem telewizora lub komputera. Nie ma siły, nie ma zdrowia, nie ma humoru, ma za to siostrę - Amelkę. O, to zupełne jego przeciwieństwo! Zdrowa, silna, wysportowana, roześmiana od ucha do ucha. Nie usiedzi w domu, na świeżym powietrzu od rana do wieczora. Zawsze pierwsza, wszędzie jej pełno. A Zyguś? Ech, szkoda gadać… Mina skwaszona, wzrok ponury, cera blada. I tylko czasem pod zygusiową czupryną pojawia się myśl: "Ale bym zrobił coś wielkiego! Coś wyjątkowego! Coś bohaterskiego!"

Bycie bohaterem to nie bieganie z przyczepioną peleryną. To przezwyciężanie własnych słabości, czasem nawet prozaicznych - jak zdrowe odżywianie i zbilansowana dieta. To próba pokonania tego co w nas złe, szkodliwe i wyniszczające. To także świadectwo odważnej postawy dającej przykład żelaznej woli i stanowiącej wzór do naśladowania. Bohaterstwo to przywilej, który jest możliwy do osiągnięcia przez każdego z nas; wymaga jedynie odrobiny silnej woli, szczypty ciężkiej pracy i kilku ziarenek samozaparcia. Czy to naprawdę trudne? Które z rodzeństwa ma zadatki na prawdziwego bohatera? Czy Zyguś zrozumie jak wiele traci przez swój żałosny styl życia? Czy Amelce uda się przekonać brata? A może ktoś jej w tym pomoże? Przekonajcie się sami i wyruszcie wraz z nami na wyprawę do świata zdrowia i energii, w którym królują witaminy, a największy nawet łamaga może stamtąd powrócić jako prawdziwy superbohater!

Któż z nas nie zna choćby jednego wiersza Jana Brzechwy? Całe pokolenia wychowały się na takich utworach jak "Żuraw i czapla", "Na straganie" czy "Samochwała". Do dziś dzieci śpiewają piosenki o "Kaczce Dziwaczce" i tajemniczych Wyspach Bergamutach". Dlatego przygotowaliśmy pełen humoru spektakl oparty właśnie na tych najbardziej znanych i nadal aktualnych wierszach. Oprawą muzyczną zajął się Maciej Cybulski, angażując młodych szczecińskich muzyków. Podczas 45-minutowego spektaklu aktorzy wcielają się w rozmaite postaci, przywdziewając niemal dwadzieścia różnorodnych kostiumów. Spektakl ten z pewnością nie tylko dostarczy niezapomnianych wrażeń najmłodszej widowni, ale także pozwoli dorosłym chociaż na chwilę powrócić we wspomnieniach do czasów beztroskiego dzieciństwa.

Jest w tej "Pchle" dużo śmiechu, kabaretowej satyry i szczęśliwe, choć nieco zaskakujące zakończenie. Wszystko to jednak pełne jest ciepła, liryki, a od czasu do czasu - nauk dla niegrzecznych dzieci. Samo pojawienie się Pchły na scenie wywołuje lawinę śmiechu. I tak jest do końca niemal godzinnego spektaklu. Tym, którzy nie czytali lub nie pamiętają tekstu wierszowanej bajki, niech wystarczy, że Pchła Szachrajka to wyjątkowo zmyślna i złośliwa "osóbka", której odwiedziny stawiają ludzi i zwierzęta w kłopotliwych sytuacjach. Opowieść o pchle poprowadzona została w kierunku karykatury i bardzo aktualnej satyry, a wątki dla dorosłych i dla dzieci przeplatają się, stając się okazją do śmiechu dla całej widowni. Dla dzieci są więc zabawy z aktorami. Dorośli śmieją się z kolei z discopolowej piosenki i efektownych przebieranek. Do kabaretu nawiązuje też skromna, funkcjonalna scenografia. Sprawdza się świetnie także jako miejsce teatralnej rozrywki dla najmłodszych. To dzięki niej spektakl rozgrywa się blisko widowni.

"(...) Moim zdaniem język i zakres pojęć utworów pisanych dla dzieci powinien przekraczać ich wiadomości, gdyż jest to warunkiem rozwoju" - mówił w jednym z wywiadów Jan Brzechwa. A zatem: "Chcecie bajki? Oto bajka..."